dinsdag 10 juli 2007

koud!

Het regent!
Geen betere manier om te wennen aan het feit dat het opeens twintg graden koeler is. Ik zit op de bank met de laptop, en vind het toch wel hxe9xe9l fijn dat ik weer thuis ben. Thuis met een nieuwe bank, een nieuwe voordeur, en allemaal verhuistroep, maar vooral met mijn mamma pappa en broertjes.

Die Laatste-Lesbos-Log is er niet gekomen, er was nergens verbinding mogelijk gisteren. Het was gisteren, maar het lijkt al zo lang geleden!!! We hebben voor de laatste keer genoten in Petra van zon, zee, en erg lekker eten, waar we gratis wijn bij kregen. Met dikke zoenen (drie, heel Nederlands) van de eigenaar werd ons een goede vlucht gewenst, en liepen we voor het laatst dat hele eind naar het appartement terug.

Gek genoeg werden we genegeerd door Stratos, wat we niet erg vreselijk vonden, maar wel vreemd. We kregen wxe9l een refill van ons glas Ouzo (van het neefje, dat eigenlijk geen neefje is en gewoon Gabriel, en niet neefje-van-Stratos heet), net toen we het een night wilden callen. Maar  Stratos heeft zijn pleziertjes gehad, afgelopen zaterdag. Er was een Greek Night, met Griekse dansers en muziek. Er waren veel mensen, bijna alle mensen die in het appartementencomplex zaten hadden zich opgegeven. 

Vriendin A. is getrouwd met Christos, een vriend van Stratos, of heeft in ieder geval de weddingdance gedanst met hem. Ik heb gedaan wat ik niet verwacht had te gaan doen: op de bar gedanst met diezelfde Christos. Gabriel nam die plaats van hem over, dus ik heb gedanst met neefje (dat geen neefje is, etc.). Stratos nam miljoenen foto's waar gek genoeg geen Christos of Gabriel op te zien was.

Hoe fijn ik het ook vind om weer thuis te zijn, ik mis de warmte, de sfeer, de Grieken, het geweldig fijne eiland nu al. Als ik morgen terug kon zou ik dat doen. Maar nu ga ik genieten van het thuiszijn, van mijn broertjes, van de altijdwarmedouche, van mijn opeenshelezachtebed. Ik ben moe, en heb honger, maar mxe1n wat ben ik een.. bevoorrecht mens, dat ik zo gelukkig kan zijn, en ben. Ik ben gelukkig nu. En misschien voel ik dat straks niet meer, of morgen, of volgende week als ik weer moet werken, maar voor nu is het genoeg. En straks, als ik weer eens ongelukkig ben, weet ik dat ik ook momenten zal hebben als deze. En dat is ontzettend fijn.

Liefs, Adinda

zaterdag 7 juli 2007

Pipo

Om jullie allen een beeld te geven van waar wij elke dag tegen aan kijken (en elke nacht door mee worden uitgevraagd). Hoe oud zou hij zijn? En zus, denk niet dat het wat voor jou is.

Klik!

Verder is het nog steeds genieten, natuurlijk, en ga ik proberen nog een uitgebreide Laatste Log op Lesbos te schrijven. Voor nu een dikke knuffel voor een ieder die dit leest.

Liefs, Adinda

(Oh maar de drank, op dat dienblad, was for free. Nice.)

dinsdag 3 juli 2007

Lesbos avonturenlog

De titel is veelbelovender dan het was, maar je moet de mensen ergens mee lokken, niet?

Sinds de vorige keer dat ik logde is er eigenlijk niet eens zo heel veel gebeurt. We worden geplaagd door muggen, en worden vaak wakker door een krekel, waarvan we ZEKER WETEN dat hij onder het bed zit, en minstens een meter groot is. We zouden hem kunnen vangen, maar ehh. ja. Dat zou eventueel heel misschien wel kunnen. Maar ehm, liever niet. We zouden het Stratos kunnen vragen, die is in ieder geval heel goed in kikkers vangen met een netje (je lacht je rot) maar hij wil liever om 1 uur 's nachts met ons naar Molyvos. Als hij tien jaar jonger, en niet de eigenaar was geweest, hadden we het misschien overwogen.

Gister toen we bij de pool zaten vroeg hij of we seks op het strand wilden, waar we natuurlijk geen nee tegen zeiden. Hij vroeg of we 's avonds terug zouden komen, om hem gezelschap te houden en misschien nog wat van die seks, dus nadat we heeeel goedkoop in een enorm restaurant (waar niemand zat, maar het eten echt hxe9xe9l lekker was) gegeten hadden, gingen wij op de poolbar af. Na twee stappen hoorden we mannen lachen, en besloten we dat Styratos genoeg company had. Terwijl we terugliepen zagen we twee Nederlandse vrouwen met elkaar voorzichtig naar de poolbar lopen, en besloten: als zij gaan, gaan wij ook. Het bleek dat dat zij hetzelfde dachten, en met z'n viertjes gingen we dapper op Stratos af.

Deze keer was de seks niet gratis, maar we hebben wel erg gelachen, met de twee vrouwen (dinges en dinges) en Stratos. We kwamen erachter dat hij meer Nederlands verstaat dan we denken, dus voortaan noemen we Stratos Pipo, om geen argwaan te wekken. Om half xe9xe9n gingen dinges en dinges naar bed, en toen ook wij opstonden zei hij: Yes, and now we go to Molyvos. Wij: Nooo we go to bed, can we have the bill? Hij probeerde nog tijd te rekken met het teruggeven van het wisselgeld, dat tergend langzaam ging, maar wij waren niet op ons achterhoofd gevallen, dat begrijpen jullie lieve lezers.

O ja, wat ik vorige keer HELEMAAL vergeten was te vertellen, en wat toch echt wel heel fijn is, is dat we van twee vrouwen die nu weg zijn een hele lading spullen hebben gekregen, waaronder horren. Het waren vast engelen, die vrouwen, dat ze dat deden. Sindsdien hebben we veel minder last van muggen (of zou dat door het antimuggenspul komen dat we ook van ze kregen?). Hoe dan ook we danken Irene, en Ablablaiets (sorry, onleesbaar :() voor de rosxe9, de boeken, de horren, het antimuggenspul, het antizonnebrandspul, de nachtcreme, de jam en hagelslag, de crackers en de melk.

Verder geniet ik nog steeds met volle teugen, van de zon, de koele wind die af en toe verlichting brengt, de lieve Grieken die me heel goed Grieks vinden spreken, met mijn tolocherjasmo parakalo. Elke zonsondergang is net een schilderij, en het eten is altijd lekker.

Ik mis jullie wel, mensen thuis. Vind het raar, zonder mijn "kleine" broertjes. Gelukkig zie ik jullie allemaal volgende week weer.

Kusje en dikke knuffel voor jullie allen, en tot snel weer! Sachapo polie.

Adinda