Missen

Mijn lief stopt de laatste spullen in zijn koffer en zijn tas. Om 5 uur stapt hij op de trein. Vorige week ging er al een grote tas vol medicijnen, kleren en andere praktische zaken met het vliegtuig richting Maleisië. De tafel die de afgelopen weken vol stond met spullen die mee moesten, is nu leeg. Het kaartje dat ik altijd in zijn koffer verstop als hij op reis gaat, ligt tussen zijn onderbroeken (en stiekem ook al eentje in de tas in Maleisië). Het zijn maar zeven weken. 48 dagen, om precies te zijn, waarin het nog maar de vraag is hoeveel contact we kunnen hebben (in verband met eilandje enzo). Het worden 48 lange dagen.

Ik probeer niet teveel te zuchten en mijn ogen zijn nog droog, maar mijn hart bereidt zich vast voor op 7 weken gemis en zorgen. En nu ga ik hem nog even heel stevig vasthouden.

Drukdruk

Mijn hoofd zit vol met scriptieperikelen, de musical van groep acht, en afscheid nemen van mijn lief. In het weekend weer een uitgebreid log, nu heeft mijn hoofd genoeg aan deze drie dingen!

Parijs

Over twee weken zit mijn lief in een vliegtuig naar Maleisië. Daar moet hij dan bijna 7 weken werken. Ik geniet dus extra van alle tijd die hij nu nog bij mij is, tussen het werken door. Dit weekend heeft hij vrij, en daarnet hebben we een hotel geboekt. In Parijs. Lekker samen een weekendje weg, voor we 7 weken niet bij elkaar kunnen zijn. Ik zeg, au revoir! (Zo'n beetje het enige Frans dat ik ken, dus dat wordt lachen!)

Hoe mijn hondje het liefst in slaap valt

En ik altijd een beetje smelt.

En haar uitlach.