Medische molen

Ondertussen maalt de medische molen gestaag verder. Gisteren ben ik bij een reumatoloog geweest. Zij sloot ontstoken gewrichten uit, maar constateerde wel hypermobiliteit, overspannen spieren en pijnlijke pezen. Sowieso, vertelde ze me, moet ik vanwege het feit dat mijn gewrichten het liefst alle kanten op schieten mijn spieren sterker maken. Dat houdt niet in dat ik nu een tijdje fanatiek moet gaan sporten (wat ik trouwens niet eens zou kunnen) maar wel dat ik de rest van mijn leven regelmatig moet sporten. Ik kan dat dus maar beter snel leuk gaan vinden!

Bovendien vertoon ik veel symptomen van fibromyalgie, maar ook van CVS en van het syndroom van Sjögren. Dat laatste wordt nu verder onderzocht middels een bloedonderzoek waar ik volgende week de uitslag van krijg. Mocht dat het niet zijn dan word ik doorverwezen naar een reumaverpleegkundige, die dan een behandelplan voor fibromyalgie met me zal bespreken. De indruk die de reumatoloog gaf was als volgt: ik kan je klachten wel een naam geven, maar 'what's in a name'. Belangrijk is dat de klachten er zijn en dat we gaan proberen dat op te lossen.

Wat een verademing was dat, na alle artsen die constateerden dat ik pijn had 'maar eh tja, we zien niks dat het veroorzaakt, dus succes ermee'. Ja er is pijn. En misschien is er vermoeidheid door die pijn, of is de vermoeidheid op zich een symptoom. Misschien zijn er spierklachten door de stress die mijn buik heeft veroorzaakt, misschien zijn beide symptomen.

Waar het om gaat is dat ik niet kan leven zoals ik zou willen leven, en ondertussen stel ik echt niet veel eisen meer. Waar het om gaat is dat er een arts is die zelf ging nadenken aan de hand van mijn klachten, en dat ik het gevoel heb dat er nou eindelijk iets gaat gebeuren. Volgende week krijg ik de uitslag van het bloedonderzoek. Er is een Plan, er zijn weer Pijnstillers en ik voel me erkend.

Lekker

Gisteren heb ik voor het eerst in ikweetniethoelang een dag geen pijnstillers nodig gehad. Ik had wel pijn, maar ik kon redelijk gewoon functioneren, en ik heb zelfs kunnen slapen afgelopen nacht! Ik vermoed dat de osteopaat waar ik maandag was hier aan heeft bijgedragen, een andere reden kan ik niet bedenken en hij heeft sowieso wonderen verricht met mijn buik het afgelopen anderhalf jaar. Hoe dan ook, geen pillen gister, was dat even een cadeautje! Ik voelde me even zo sterk dat ik vandaag zelfs weer eens een uurtje in de sportschool ben geweest (daarna had ik wel een pil nodig trouwens, maar dat viel te verwachten). Daarna heb ik in de zon op het balkon gelegen en mán wat was ik toe aan licht en warmte! Toen ik daarnet het weerbericht bekeek en zag dat het de komende week niet heel erg anders wordt was vandaag helemáál goed. Wat lekker, dit soort dagen!!

(Dat maakt het feit dat ik niet meer van de bank af kan komen en het ijskoud heb zelfs overkomelijk!)