Ze staat buiten. Met een ander meisje. Ze lachen en praten. Dan neemt het meisje afscheid, ze knuffelen. Ze staat alleen. Plotseling schreeuwt ze. Heel hard. Een schreeuw waarin haar wanhoop, frustratie en verdriet in doorklinken. Dan begint ze te huilen. Niet met lange uithalen maar zachtjes, snikkend, af en toe mompelt ze een naam. Ze zakt met haar rug tegen een muur op haar hurken. Ineengedoken zit ze daar, alleen, verlaten. Dan hoort ze iets. Ze draait haar hoofd, veegt haar tranen weg. Vlug staat ze op en vertrekt met snelle passen.
Iedereen zegt tegen zijn vrienden
BeantwoordenVerwijderendat ze altijd vrienden zullen blijven.
Maar hoe lang gaat het werkelijk duren?
Men kan voor een jaar beste vrienden zijn,
het volgende jaar goede vrienden,
in het daarop volgende jaar,
soms nog met elkaar babbelen
en een jaar later niet eens meer praten!
Ik wilde je alleen maar zeggen, dat,
ook spreek ik misschien nooit meer tegen jou,
je in mijn ogen heel speciaal bent en
dat je veel veranderingen in mijn leven gebracht hebt.
Ik kijk naar je op, respekteer je en zie je onzettend graag!
Ik wil je nu zeggen, dat je mijn vriend bent
en dat ik van je hou!
Ook als ik morgen dood ga, zul je altijd in mijn hart blijven!
:)