Ja. Dat waren we. Zo'n twee, drie jaar geleden de allerbeste zelfs. We vertelden elkaar xe1lles, niks hielden we geheim voor elkaar. We hadden wel aparte kamers maar sliepen bijna altijd bij elkaar. We zeiden minstens xe9xe9n keer per dag dat we van elkaar hielden. Broer en zus.. altijd ruzie? Dat kenden we niet. Natuurlijk hadden we wel eens ruzie, maar dat was binnen een dag alweer vergeten.
Ja.. en toen werd hij ouder. Hij werd een echte tiener, een puber, met alle buien die erbij horen. Natuurlijk zat ik ook in de pubertijd, maar dat reageerde ik niet af op anderen, mijn ouders, mijn broertjes. Hij ging er anders mee om. Hij veranderde. Ik wist niet meer wat ik met hem aan moest. Vriendjes? Wij?? Echt niet. Ik ben de vreselijke oude zus, de ramp als er vrienden van hem zijn. Wel handig als hij iets nodig heeft, but that's it.
Maar ik hou van hem. Ik ben er inderdaad als hij iets nodig heeft. Soms iets te vaak, want wat doet hij nou terug? Ik wil gewoon weer vriendjes zijn. Ik ken hem niet meer. Ik, degene die altijd alles van hem wist en zijn maatje was. Misschien.. over een paar jaar? Ik hoop het. Ik heb hem nodig.
Kijkt hij weleens op jouw log? Laat het hem lezen, leg een briefje op zijn kussen? Het komt vast wel goed. xxx
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat het er gewoon heel erg bij hoort.. het komt vast weer allemaal goed en ik zou je er niet teveel druk over maken:)
BeantwoordenVerwijderenHetzelfde heb ik met m'n neef. Ik hxe1d er een ontzettende goede band mee, ook al is 'ie 3 jaar ouder.. :(
BeantwoordenVerwijderen