Elfje

dood
is dood
is dood is
dood is dood is
dood

En toen..

..vertroebelde de mist alles.
Maar dat mocht van mij.

Fotowedstrijd

Ik heb daarnet 20 door mij gemaakte foto's op een cd gezet en in een envelop gedaan. Morgen koop ik postzegels en gaat het pakketje in de bus. Ik doe mee aan een fotowedstrijd. Enige nadeel is dat het in Belgixeb plaatsvindt, zouden Nederlanders dan ook mogen meedoen? Ik heb foto's op de cd gezet die kunnen worden verdeeld in vier van de zes categoriexebn. Midden september sluit de inzending, het kan dus nog een hele tijd duren voordat ik er wat van hoor. Ben benieuwd.

Hier twee foto's die ik heb opgestuurd:

In de categorie: Focus op water

In de categorie: Dieren en planten in natuurlijke omgeving

En nu maar wachten.

Vannacht..

..droomde ik dat ik hem zag.

En ik moest zo huilen toen bleek dat hij het niet was.

De één en de ander

liefde
en pijn
geluk
en verdriet

zonder de één
ken ik de ander niet

De xe9xe9n en de ander

liefde
en pijn
geluk
en verdriet

zonder de xe9xe9n
ken ik de ander niet

Heuvel op, heuvel af

De wereld staat niet stil. Het voelt af en toe zo, maar ik weet dat het niet zo is.
Eergisteren begon ik licht te zien in die donkere gang, door te wandelen met een vriendin en diens vriendin, zeggen wat ik wilde zeggen wanneer ik het wilde zeggen. Zo hebben we twee uur gelopen, daarna voelde ik me vreemd uitgerust.

Gisteren het examenfeest van een vriend, waar ik slechts momenten van verdriet had, die al snel werden verdreven door een grap, een lach, een woord, een aanraking.

Zou het zo blijven? Zo heuvel op, heuvel af? Ik hoop dat ik op weg ben naar de top van een heuvel, en ik zou het niet erg vinden als ik nooit meer beneden zou komen.

Wat mijn vingers wilden typen

Ik ben voor de zoveelste keer verdwaald in xe9xe9n van mijn gedachtengangen. Op momenten dat ik denk dat het goed met me gaat, die zeldzame momenten waarop het lijkt dat ik alles kan vergeten, komt de waarheid met een klap mijn hart verpletteren. Dan zie ik de afgelopen twee maanden langs mijn ogen flisten, en voel ik me in twee seconden vijf jaar ouder. Ik hoor veel, zie veel om me heen gebeuren met mensen waar ik van houd. Af en toe sta ik mezelf toe ook wat te voelen. Verdriet komt op de meest onverwachte momenten, en op momenten dat ik het niet wil voelen verstop ik me weer. Voor nu is dit zoals ik het wil.

Ik lees wat ik heb geschreven en word boos. Het is helemaal niet zoals ik wil. Het kan niet zoals ik wil, en het zal nooit meer worden zoals ik wil. Hij zal nooit meer wat tegen mij zeggen over wat ik schrijf, hoe ik eruit zie, hoe ik fotografeer, hoe mijn cijfers zijn. Ik koester de momenten die we hadden waarin hij me complimenteerde en ik mezelf voelde opzwellen als een ballon. Ik vond het zo geweldig een oom te hebben die zo dicht mij me stond dat het mijn broer had kunnen zijn, ik wil dat gevoel niet kwijt, en nog veel vaker voelen. Ik wil niet in de verleden tijd hoeven denken, of praten, of schrijven, als het over hem gaat. Ik wil niet het verdriet van mijn oma hoeven zien, en niks kunnen doen omdat niemand wat kan doen want wat zou ik kunnen doen anders dan een knuffel en handdruk een zacht ik hou van je maar alsjeblieft ik kan niks doen.

Ik wil zoveel en ik kan zo weinig. En ik hoop dat ik dit goed doe allemaal maar ik weet het niet en ik wil het helemaal niet hoeven doen.

Ik wil dat er een einde aan deze gang komt, maar het is nog lang niet in zicht.

Werk(2)

Stinkend naar vet, patat en alle overige luchten die blijven hangen als je drie uur in een keuken hebt gestaan, kwam ik gister thuis. Moe, pijnlijke benen. Maar voldaan. Ik had het gedaan! En ik had maar xe9xe9n keer iets verknald. Het is leuk werk, met leuke collega's.

Het enige jammere is dat ik mijn hoofd niet hoef te gebruiken. Eten wordt niet bijzonderder als je er lang over nadenkt, en je doet dingen niet op je eigen manier, omdat er maar xe9xe9n manier is om ze te doen. Maar voor nu voldoet dit. Ik zal mijn eerste loon voorlopig niet vergeten .

Terroristische aanslagen in Londen

Het komt steeds dichterbij.
Ik vind het maar niks.
Heb eigenlijk geen woorden voor zoiets.

Werk

Mensen, ik heb het gedaan.
Ik heb werk.
Of nou ja, nog niet echt, morgen- en zaterdagavond mag ik meelopen om te kijken hoe ik het doe.
In een keuken van een restaurant van een camping.
Wens me succes!

Meneer, meneer..

Ik was nog niet eens de tuin uit om de hond uit te laten toen het alweer ging regenen. Snel snel liep ik het korte rondje, om niet al te nat te worden. Plotseling hoorde ik getik uit xe9xe9n van de huizen aan mijn linkerkant komen. Omdat het steeds harder ging regenen besteedde ik er eerst geen aandacht aan. Toen ik gepiep hoorde komen uit de zelfde richting als dat getik was gekomen keek ik toch om.

Meneer stond in zijn huis, achter het open raam dat bij het openen blijkbaar zo had gepiept, en waar hij eerder op had getikt. Hij wees op de hond en zei: 'Als ik jou was zou ik kijken wat je hond aan het doen is, ik heb geen zin om troep op te ruimen die jouw hond heeft achtergelaten.' Verbaasd keek ik naar de bewuste hond en kon niks vreemds ontdekken.

Meneer zei: 'Nou hoef je niet zo stom te kijken, als je hond op het gras drukt kan je dat best zelf opruimen.' (Grappig dat hij weer het woord drukken gebruikte, zou hij zich me niet herinneren?)
Ik zei: 'Meneer, ik zou het absoluut opruimen xe1ls ze had gedrukt. Maar dat plasje dat ze net deed spoelt vanzelf weg door de regen.' Meneer keek me even aan, keek daarna naar de hond en sloot vervolgens snel het raam.

Zou meneer het ooit leren?

Onweer

Wauuwwww
boemedeboemerdeboem
deed de donder.

Jurk

Na gisteren uren te hebben rondgestruind in Hilversum toch gevonden wat ik wilde hebben. Een zomer-maar-voor-mij-galajurk die niet al te chique is en ook bij andere gelegenheden gedragen kan worden, behalve het eindexamengala dat ik in gedachten had. Ik vond hem al vrij snel, maar heb voor de zekerheid ook de rest van de Hilversumse kledingzaken onveilig gemaakt. Toch vond ik mijn zomerse galajurk het mooist, om terug te keren naar de winkel en vervolgens te ontdekken dat de winkel al gesloten was.

Ik ga vanmiddag terug.
Hopen dat niemand anders hem net zo leuk vond als ik.