Lesbos!

Vanuit Lesbos, Griekenland, een berichtje van mij!

Na drie dagen hitte was het vandaag eindelijk wat koeler, door een (wel warme) wind vanaf zee. Met 'koeler' bedoel ik dat het vandaag zo'n 38 graden was, en de dagen hier voor vxe9r boven de 40, met als toppunt woensdag: 49 graden in de zon. We (vriendin A. en ik) zitten in een miniscuul internetcafxe9etje in Petra, een half uur lopen vanaf ons appartement.

De vlucht hierheen verliepo rustig, na een spannend begin. Vlak voor we vertrokken kwam de purser op A af, en zei dat er een probleempje was, of ze even mee kon komen. Paniek, dat begrijp je. Wat bleek, er was ingebroken in de koffer (mxedjn koffer, want haar koffer was te vol geweest), en de laptop was er uit gestolen.Gelukkig hadden ze de dief betrapt, en weten te achterhalen dat de laptop van vriendin A. was. We hielden het ding tijdens de vlucht heel dichtbij (onder A.'s voeten ;)). Tijdens de vlucht kwam de purser naar ons toe, om uit te leggen wat er precies gebeurt was. Het grondpersoneel, de bagagemedewerkers, hadden lukraak een paar koffers geopend, en zo de laptop gevonden. Ze waren op heterdaad betrapt door de beveiliging, met naast zich ondermeer de laptop. Als ik nog iets zou missen zou ik zodra we weer in Nederland waren aangifte moeten doen op Schiphol. Later bleek dat het slot van mijn koffer spoorloos was verdwenen, maar verder ontbrak er gelukkig niks. Het is dus ontzettend netjes afgehandeld!

Aangekomen op Lesbos was het zo'n 42 graden, dat is heet, als je uit een airco-vliegtuig komt!

De bus naar het appartement stond al klaar, en we waren er na anderhalf uur. Dat appartement leek eerst helemaal niet op wat we wilden. Er was geen elektriciteit, amper water, dat niet warm werd, en maar xe9xe9n bed, terwijl we twee hadden verwacht. Nu was dit niet zo'n ramp, maar dat er geen water en elektriciteit was, vond ik toch wel heel vervelend. Ook was het ruim een half uur lopen naar het strand.

Gelukkig kwam 's avonds Dolf, onze redder in nood, van Jiba. Hij legde uit dat er stroomstoring was geweest, en dat als het goed was het water weer liep, en de lichten (en de koelkast) aan konden. Ook Stratos, beheerder van de appartementen, bleek heel aardig te zijn (een beetje vreemd, maar ach, dat ben ik ook).

Ons appartement wordt elke dag schoongemaakt door een eh.. dame, die we spontaan Stratosa hebben genoemd. (Ehh.. ja nou ja, we hebben de jongen die er werkt omgedoopt tot het neefje van Stratos, dus alles bij de appartementen is Stratos-gerelateerd.)Toen we een keertje lagen te slapen tijdens siesta tijden, kwam ze binnen en schrok zich rot. Arm mens. De nachten zijn haast ondraaglijk warm, maar ik hoop dat dat verandert nu het buiten iets koeler is.

Gister zijn we voor het eerst naar Petra gelopen, iets langer dan een half uur. Dat is het plaatsje waar ik negen jaar geleden met de hele familie geweest ben (die toen nog niet zxf3 groot was) maar wat er nu wel anders uit ziet. Wat verwacht je ook, na negen jaar. Het is drukker, vollker, maar de mensen zijn even vriendlijk, het eten even lekker, en de zeelucht blijft er waaien. Het uitzicht op de zee is fantastisch, en binnenkort gaan we op zoek naar het appartement waar we toendertijd verbleven.

Pff ik weet niks meer te bedenken, behalve dat ik ontzettend geniet, van alles, ook al mis ik 'thuis' ook wel.

Kalispera lieve mensen, en tot snel weer!!

Adinda