Importeren

Jeeej!

Het is me gelukt om alle berichten van mijn oude stekkie naar hier te verplaatsen. Qua opmaak klopt het nog niet helemaal, maar ben in elk geval weer compleet!

Vreemde vrouw

Er wordt aan de deur geklopt. Als ik open doe, zie ik een vrouw staan met wat post in haar handen.

"Zeg, 2B is er niet." Ik blijf stil, wachtend op de rest van de zin.
"Tweee Beeee" (heel langzaam en nadrukkelijk).
Ik: "O. Kan ik iets aannemen?"
Vrouw: "Nee, 2B (ze wijst naar mijn huisnummer). TWEEE BEEE is er niet."

Dan snap ik wat ze bedoelt.. Ik woon op 2A, ze had zeker niet gezien dat 2B het huis ernaast was. En ze denkt waarschijnlijk dat ik achterlijk ben. Of niet Nederlands. Of doof. Of alledrie.

Dus ik zeg: "2B is hiernaast."

Mevrouw loopt zonder nog iets te zeggen weg.
Ik roep haar achterna: "dus het ís er wel!"

Verhuizen

Was ik vorige week nog zwaar teleurgesteld over het feit dat we voor geen van de drie huisjes waren ingeloot, deze week verheug ik me op de verhuizing die in januari gaat plaatsvinden. Afgelopen dinsdag werden we gebeld dat er een appartement vrij was gekomen, maar nog niet op Funda stond, of wij wilden komen kijken.. Dus wij naar Almere, waar het appartement zich bevind, en eigenlijk waren we meteen enthousiast! Twee slaapkamers, een ruime badkamer, in totaal ruim 70m2, een mooie locatie.

Afgelopen vrijdag is het voorlopig koopcontract ondertekend. Onze hypotheekadviseur is as we speak een mooi hypotheekplan aan het opstellen. Over twee weken hebben we een gesprek met hem. En dan weten we helemaal zeker of we gaan verhuizen en wanneer we gaan verhuizen. Tot die tijd vermaak ik me met fantaseren over een nieuwe keuken, dromen over een bad, en nadenken over kleuren voor de muren. Ik heb er zin in!

Helaas..

Voor geen van de huizen die we zaterdag hebben bekeken zijn we ingeloot.. Bummer! Hierbij ligt de huizenjacht meteen een beetje stil, aangezien lief R. volgende week maandag naar het WK Bobsleeën moet om twee weken in de bergen te werken.

Blijkbaar zat "ons huis" hier niet tussen maar het zal vast ergens op ons wachten!

Huisjes

Mijn lief en ik zijn op zoek naar een koophuis. Een appartement, om precies te zijn. Waar we dus samen gaan wonen, en gelukkig zijn, en misschien zelfs een kindje mogen kunnen gaan krijgen..

Gisteren hebben we vier huizen gezien, bij drie ervan werden we enthousiast. We hebben ons ingeschreven en horen morgen of we ingeloot zijn of niet. Ondertussen hebben we alle voors en tegens tegen elkaar opgewogen en hebben we wel een top 3, maar er valt van alledrie wel iets leuks en eigens te maken. Nou hebben we al twee keer dit enthousiasme gevoeld en zijn we ook weer teleurgesteld, dus we wachten maar gewoon rustig af. Meer kun je ook niet echt doen bij een loting natuurlijk!

ANYHOW! Dat huizen zoeken en kijken en misschien wel kopen, dat vind ik dus echt superleuk. Maar soms ook wel eng. Want we maken Plannen. We kijken 5 a 10 jaar vooruit. En ergens beangstigt dat me enorm. Want de afgelopen jaren heb ik zo ontzettend met de dag geleefd, genoten van het nu en met een mentaliteit van "het komt zoals het komt en dan zien we wel". En nu moet ik dus opeens een soort van Volwassen zijn. En Plannen maken. Over beebies en hypotheken en woonplaatsen en samenlevingscontracten.

Maar gelukkig kan ik dat samen doen met de allerliefste. En dat maakt het allemaal zoveel minder eng, en zoveel fijner.

Weekend!

En nu lekker bij pappa en mamma. Het huis is stil, zonder broertjes.
Straks verft pappa mijn haar en kijken we samen Heroes.
Daarna naar vriendin L. om bij te kletsen.
En dan ga ik naar huis, waar mijn lief op mij wacht.
Soms ben ik zo heelheel gelukkig.

Hij...

...komt thuis met venkelthee, omdat ik daar regelmatig vruchteloos naar zoek in de supermarkt, en het zo'n fijne thee voor mijn buik is.