Huisjes

Mijn lief en ik zijn op zoek naar een koophuis. Een appartement, om precies te zijn. Waar we dus samen gaan wonen, en gelukkig zijn, en misschien zelfs een kindje mogen kunnen gaan krijgen..

Gisteren hebben we vier huizen gezien, bij drie ervan werden we enthousiast. We hebben ons ingeschreven en horen morgen of we ingeloot zijn of niet. Ondertussen hebben we alle voors en tegens tegen elkaar opgewogen en hebben we wel een top 3, maar er valt van alledrie wel iets leuks en eigens te maken. Nou hebben we al twee keer dit enthousiasme gevoeld en zijn we ook weer teleurgesteld, dus we wachten maar gewoon rustig af. Meer kun je ook niet echt doen bij een loting natuurlijk!

ANYHOW! Dat huizen zoeken en kijken en misschien wel kopen, dat vind ik dus echt superleuk. Maar soms ook wel eng. Want we maken Plannen. We kijken 5 a 10 jaar vooruit. En ergens beangstigt dat me enorm. Want de afgelopen jaren heb ik zo ontzettend met de dag geleefd, genoten van het nu en met een mentaliteit van "het komt zoals het komt en dan zien we wel". En nu moet ik dus opeens een soort van Volwassen zijn. En Plannen maken. Over beebies en hypotheken en woonplaatsen en samenlevingscontracten.

Maar gelukkig kan ik dat samen doen met de allerliefste. En dat maakt het allemaal zoveel minder eng, en zoveel fijner.