zaterdag 25 mei 2013

Werkperikelen

Deze week solliciteerde ik bij een elektronica-bedrijf, een reisorganisatie en als corrector. Bij een callcenter werd ik laatst afgewezen na drie uitgebreide sollicitatierondes waarin ik heel hard mijn best deed gemotiveerd te zijn door de baan, in plaats van alleen door het geld dat ik dan eindelijk zou verdienen. Ik heb een HBO-diploma 'Media, Informatie & Communicatie' en ik pak wat ik pakken kan, mijn instelling vanaf mijn afstuderen in augustus. Maar ik heb nog niks en ik probeer mezelf er van te overtuigen dat dat niet (alleen) aan mij ligt. De enige vacatures waar ik echt niet op reageer zijn die van ontwikkelaar (geen gevoel voor techniek), vacatures in de zorg (ervaring vereist of lichamelijk te zwaar) en vacatures als verkoopmedewerker/logistiek medewerker (lichamelijk te zwaar). Fulltime vacatures moeten niet te intensief zijn en in de buurt of dicht bij een station, het liefst zie ik een functie voor 24 tot 32 uur per week in een straal van 25km rond mijn woonplaats. 

Gelukkig ziet mijn lief dat ik mijn best doe. Maar onze spaarpot slinkt en hij heeft ook geen hoog salaris. Genoeg om lekker van te leven in je eentje, maar wij zijn met twee en komen eigenlijk te kort. Familie springt bij waar kan, al helemaal waar het mijn gezondheid betreft (gelukkig!) maar ik wil zo graag voor mezelf kunnen zorgen!

Goede schoenen/broeken/jassen voor mezelf kopen. Mijn lief mee uit eten nemen, of naar een concert. Vaker op bezoek gaan bij vrienden en niet tegengehouden worden door reiskosten. Op vakantie gaan en mee kunnen betalen. Leuke verjaardagscadeaus kopen/regelen. Taarten bakken. Het huis gezelliger maken en een bad kopen. Een goed bed kopen zodat ik 's ochtends niet met pijn wakker word. 

Dus ik solliciteer naar alle mogelijke functies, van communicatiemanager tot licht administratief medewerker. Mijn inkomen is mijn zorgtoeslag, ik heb geen recht op ww en voor bijstand heb ik teveel eigen vermogen (want: eigen woning+salaris van m'n lief). 

Ik heb het niet slecht en daar ben ik me van bewust. Ik heb een (fijn!) dak boven mijn hoofd, genoeg te eten. Maar wat zou het lekker zijn om af en toe uit de band te kunnen springen en lekker een hoofdmassage bij de kapper te nemen, de broek van €40 te nemen omdat die fantastisch zit in plaats van die van €20 die beter in mijn budget past. Wat zou het lekker zijn om me geen zorgen te maken tijdens de boodschappen, niet thuis te blijven omdat benzine/openbaar vervoer te duur is. 

Wat zou het lekker zijn om weekend te kunnen hebben en te genieten van mijn vrije tijd, in plaats van me schuldig voelen als ik op de bank zit te zitten. 

4 opmerkingen:

  1. Kan er me iets bij voorstellen. Ga er maar vanuit dat het niet aan jou ligt hoor. Er zijn helaas zoveel mensen werkzoekend en je moet gewoon heel veel geluk hebben om uitverkoren te worden. Succes met solliciteren.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik kan me heel goed voorstellen dat je daar flink van baalt. Maar het ligt echt, echt niet aan jou. Heel veel mensen om mij heen hebben op dit moment geen baan... Waarom probeer je het niet bij mij op het werk? :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ken je probleem, heb het zelf ook aan de lijve ondervonden en het is niet leuk. Maar geef de moed niet op er zal wel iets uit de bus komen, dat was bij mij ook het geval. Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het is echt een rot situatie, maar het ligt niet aan jou hoor. Kop op, er zal heus wel iets op je pad komen.

    BeantwoordenVerwijderen