Okee. So much for the Blogrevival. Ik ben nog steeds aan het beademen hoor, niet schrikken. Het gaat alleen wat trager dan ik hoopte. Maar goed. Mijn lief maakt soep dus ik besloot te schrijven.
Ik mis schrijven. Daarnet dacht ik aan de volgende zinnen:
"You've gotta' dance like there's nobody watching,
Love like you'll never be hurt,
Sing like there's nobody listening,
And live like it's heaven on earth."
-William W. Purkey
Ik realiseerde me dat ik nog steeds vooral schrijf voor de mensen die mijn log komen bezoeken. Dat moet anders. Hoe fijn ik die sporadische bezoeker ook vind, ik ga weer voor mezelf schrijven. Schrijf, alsof niemand het leest. Dus ik blijf hier, ik ga hopelijk weer wat meer schrijven, en ik ga dat vooral voor mezelf doen. Niet omdat het moet. Omdat ik het wil.
^^ Dat is inderdaad het beste om te doen. Is dat niet de rede dat je het weblog begonnen bent? Omdat jij het graag wilde. Kan niet wachten op meer blogberichtjes.
BeantwoordenVerwijderen