Lief

Mijn lief en ik wonen nu ruim drie jaar samen. Drie jaar die ik me heel anders had voorgesteld, maar ik me tegelijkertijd ook niet anders meer kan voorstellen. Want bij elk dal, elke depressieve bui, elke waterval aan tranen, had ik mijn lief.

En oh wat is hij lief.

Hij tilt me op en neemt me mee. Hij zet me in de auto en we rijden naar de Oostvaardersplassen, naar Kootwijker Zand, naar Scheveningen, we maken een fietstocht, gaan naar de Efteling, zelfs naar Luxemburg. Hij verrast me, houdt me vast, duwt me vooruit. Wanneer ik alleen maar klaag, niet meer dan twintig meter vooruit kan komen, elk half uur naar de wc moet, staat hij klaar en wacht op me.

Die drie jaar waren daarom zo goed als ze konden zijn. En nu ik er zo over nadenk.. Als ik het over kon doen zonder lief en zonder pijn..

Dan koos ik lief en pijn. Want met zijn liefde, met zijn hand in de mijne, kan ik de wereld aan.

Ik hou van je

Jij fluistert in mijn oor

Mijn tranen luisteren

Druppen langs mijn wang

Trekken zoute sporen over jouw borst

Mijn armen luisteren

Houden jou goed vast

Terwijl ik stevig in de jouwe lig

Mijn hart luistert

De tranen stoppen langzaam

Mijn vingers strelen warme huid

Mijn mond fluistert

Ik ook van jou