dinsdag 18 april 2006

Rob van Groningen

Ik heb nooit les van hem gehad.
Andreas wel, en misschien mijn tante ook wel.
In ieder geval groetten we elkaar altijd.

Hij is gister overleden.
Beenmergkanker. En eigenlijk toch nog onverwacht, omdat het beter ging.
Ik hoorde het net.

En ik ben er vreemd door geraakt.

9 opmerkingen:

  1. Alet18 april 2006 om 20:54

    Dit was wel het laatste waar ik aan dacht toen ik hoorde dat er 'iets' gebeurd was... Onverwacht, verdrietig. Hij was zo vriendelijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. gerda18 april 2006 om 22:10

    Ik was er ook zo door ontroerd, lieverd. Hij was bij de begrafenis van Andreas, daar was ik hem zo dankbaar voor. En nu, nog geen jaar later...Ik mocht hem graag.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dewi19 april 2006 om 15:18

    ...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Kimmy19 april 2006 om 18:47

    jeejtje.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. macky19 april 2006 om 20:22

    Dat is rot..

    BeantwoordenVerwijderen
  6. mitchell19 april 2006 om 21:36

    leuke web log kijk ook op die van mij en stem ff bij mijn poll 8)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dido23 april 2006 om 14:07

    Jeetje, das echt niet leuk :( Je hoort het zxf3 vaak de laatste tijd..

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Pieter M. Roosenschoon15 mei 2006 om 14:00

    Ik las de overlijdensadvertentie in de NRC-Hndelsblad, er gaat een schok door je heen als je de naam ziet staan. Ja, ik kende Rob van lang geleden, we zaten samen op padvinderij (zeeverkenners) en hebben veel samen opgetrokken en plezier gehad. Ik herinner me de zomerkampen naar Nieuwkoop en Terhorne in Friesland, waar we echt maatjes waren. Hij was Bootsman en ik Kwartiermeester, zijn assistent van de bak "de Meeuwen" van de padvindersgroep "Hendrik de Keyser"in Amsterdam. Ik wist dat hij wiskunde ging studeren, ik muziek en we zijn elkaar toen uit het oog verloren. Hij had een broertje, Fred en hij woonde op de Linneusparkweg in de Watergraafsmeer. Zijn vader werkte bij de Twentse Bank als ik me goed herinner. Het was allemaal tussen 1960 en 1965.
    Sterkte gewenst aan de familie
    Pieter.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Gijs18 mei 2006 om 00:56

    Shit, ik geloof dat ik je blog vaker, maar vooral grondiger moet lezen.
    Wow, ik blijf versteld staan van de hoeveelheid 'jonge' volwassenen in Huizen die maar dood blijven gaan aan kanker. Ik kan degene die ik heb gekend maar net tellen op de twee handen die ik heb.

    Rob was een goeie gast, een van mijn lievelingsleraren, en zeker mijn favoriete leraar in de brugklassen van de Huizermaat. Hij was geinteresseerd en nam de tijd om ons dingen uit te leggen, ookal was het voor de honderdste keer.
    En ja, volgens mij heb ik hem ook gezien toen we Andreas begraafden. Hoe raar

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)