dinsdag 3 juli 2012

Morgen

Hoe dichterbij mijn lief komt, hoe rustiger ik mijzelf voel worden. Natuurlijk komt het allemaal goed. En wat zal het fijn zijn straks, samen. Natuurlijk zal ik ergens eind deze week boos worden, en huilen, en maken we het daarna weer goed. Gewoon, in elkaars armen, in plaats van lastig via een internetverbinding die steeds wegvalt.

Ik adem in en adem uit. Vandaag is een lange dag, nu al. Maar morgen is hij thuis.

3 opmerkingen: