Ondanks vreselijk veel hulp van de feestcommissie schoot ik zaterdag natuurlijk enorm in de stress. Op een gegeven moment was het zelfs zo ver dat ik wilde dat het zondag was, en we het allemaal maar gehad hadden.
Allemaal voor niks natuurlijk, want het werd een heel fijn feest met heel veel mensen, dansen en sponsoring voor mijn reis naar Thailand! Vooral tegen het einde van de avond, toen iedereen binnen was en ik met bijna iedereen had gepraat, stond ik Heel Gelukkig op de dansvloer. Ik mocht zelfs voor het eerst in tijden weer iets drinken van mezelf (iets waar mijn darmen niet zo vrolijk van worden, maar ik meestal wel). Maar toen het drankduiveltje me met een piña colada spotte, kreeg ik al lichtelijk spijt. Misselijk dat ik werd, van die zoete troep! Niet zozeer dat het de feestvreugde bedierf, maar dusdanig dat ik de rest van de avond sap en water dronk.
En toen had ik de volgende dag een kater, voor het eerst in m'n leven. En ik zal volgende keer wel duizend keer nadenken voor ik wijn en een mixdrankje drink.
Verder hakt zo'n feestje er natuurlijk ook in, bij mijn zieke lijf. Dansen, kletsen, voorbereiden, stressen, ik ben nu pas een beetje minder moe en ik hoop dat gisteren de piek in pijn is bereikt en het nu alleen maar weer beter kan worden. Gelukkig geef ik zelden feestjes. Maar dit feest was elke seconde moezijn en pijn (en vooruit, zélfs de kater) helemaal waard!
Goed zo! Fijn dat je zo genoten hebt! :)
BeantwoordenVerwijderenWat goed om te lezen dat het het allemaal waard was! Soms zijn dingen gewoon te leuk om nooit meer te doen. Hou dat nagenieten nog effe vast ;).
BeantwoordenVerwijderenhet was een SUPER feest! ik geniet nog steeds na, ondanks mijn spierpijn :-)
BeantwoordenVerwijderenEn fijn dat jij weer wat opknapt... XX
Hartstikke goed dat je zo genoten hebt. Daar hoort zelfs een kater bij vind ik. ;-)
BeantwoordenVerwijderenEn dank je voor je antwoord op mijn blog. Al had ik vandaag ongetwijfeld gedacht, laat is nog 'ns bij dat andere logje van Adinda gaan kijken.