Hoewel ik nog steeds hard op zoek ben naar een baan (omgeving Flevoland/Gooi, iets met media/schrijven/communicatie/kinderen/adminstratie/redactie/webbeheer/watdanook/nietmeerdan30uperweek) heb ik de afgelopen weken niet stilgezeten. En tegelijkertijd ook weer wel.
De pijn die anderhalf jaar geleden begon in mijn heupen straalt ondertussen uit naar billen, bovenbenen en knieën, en niemand die weet wat het is. Röntgenfoto's van mijn heupen zagen er goed uit. De orthopeed zei dat het "misschien een chronische slijmbeursontsteking is" en ik kreeg een spuitje in mijn linkerheup. Op die plek doet het inderdaad minder pijn nu, maar de rest van mijn been (en billen en rechterheup) doet nog net zo'n pijn als daarvoor. Ik ging naar fysiotherapeut, mensendieck en osteopaat en raakte therapie-moe, dus heb de fysio even op een laag pitje gezet, ook omdat ik steeds met alleen maar meer pijn er vandaan kwam.
De huisarts doet haar best en zoekt met me mee naar mogelijke oorzaken en neemt meteen mijn rijtje andere klachten mee (van PDS tot oorpijn). Er lijkt dus iets te gebeuren maar tegelijkertijd gebeurt er niets omdat niemand weet wat er nou eigenlijk met me is. Het zou allemaal ook nog vanuit mijn gekke hoofd kunnen komen, maar ook dan moeten eerst alle mogelijke lichamelijke oorzaken worden uitgesloten, dus ik verplaats me braaf van mensendieck naar orthopeed naar gyneacoloog en terug.
Sommige dagen heb ik Heel Veel Pijn. En dan ben ik steeds weer verbaasd dat ik vergeten was hoe dat is, om heel veel pijn te hebben. Dat je hoofd zich afsluit, je lijf zo zwaar voelt en je alleen maar wilt/kunt slapen en huilen. Gelukkig heb ik niet elke dag pijn en op die dagen doe ik ook heel hard alsof er niks aan de hand is. Want net nu ik het gevoel heb dat ik een beetje de controle heb over mijn buik (ipv andersom), lijkt mijn lijf me op te zadelen met nieuwe chronische pijn. Echt dat ik daar geen zin in heb.
Poeh, het houdt niet op zeg! Waardeloos voor je. En op dagen dat je het echt niet aankunt/gebruiken een fikse pijnstiller nemen is geen optie voor je darmen zeker?
BeantwoordenVerwijderenNee klopt. Zat afgelopen een tijdje aan diclofenac maar de pijn die ik daardoor in mijn buik krijg is het niet waard, ook omdat het niet veel deed voor de pijn in de rest van mijn lijf.
Verwijderentell me about it, elke dag pijn in het leven is heel erg. Ik heb er best vaak over gelogd, maar op een gegeven moment wordt het helaas zo'n onderdeel van het leven, dat je er maar niet meer over 'praat'. Sterkte hoor.
BeantwoordenVerwijderenIk kan ook niet wachten tot ik werk heb, ik weet uit ervaring dat de pijn dan minder overheerst. Op dit moment is de pijn zo'n onderdeel in mijn leven dat het mijn leven bepaalt en als ik daar niet over zou 'praten' zou ik behoorlijk stil zijn, hier en irl. Ik vind het lastig de balans te vinden tussen er wel en niet over praten.
VerwijderenHet zou inderdaad goed zijn als er eens precies werd uitgezocht waar jouw klachten vandaan komen. Helaas weet ik dat het niet zo eenvoudig is om dat voor elkaar te krijgen. Sterkte ermee.
BeantwoordenVerwijderenDankje, ik blijf voorlopig nog van arts naar arts hoppen :)
VerwijderenZo erg voor je en zo vermoeiend om dagelijks met pijn te leven. Misschien is het een idee om een internist te raadplegen die heel je dossier coördineert en zo de pijnpuzzel in elkaar kan leggen. Sterkte en succes met je zoektocht naar een baan. Je bent een moedige madam!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel! Ik heb ook het gevoel dat een internist misschien wel handig zou zijn. Als er bij gynaecoloog en orthopeed verder niks uit komt ga ik dat zeker voorstellen aan mijn huisarts!
VerwijderenBalen. Ik weet ongeveer wat je bedoelt met een chr. pijnpatient als partner.
BeantwoordenVerwijderenPartners van chronisch pijnpatienten zijn helden. Vind ik.
Verwijderen