---

Sorry voor mijn schandalig lange afwezigheid-zonder-vooraf-opgegeven-reden.
Ik heb een goede reden.

Op vier mei is mijn 26-jarige oom Andreas overleden na meerdere hersenbloedingen.
Zomaar.

Echt waar.
Ik geloof het ook niet.
En toch.

Toch hebben mensen afscheid van hem kunnen nemen op mijn verjaardag, 9 mei.
Toch heb ik een stuk voor hem geschreven om voor te lezen op zijn begrafenis, 10 mei.
Toch voelt het alsof er een gat in me zit dat nooit meer gevuld kan worden.

Toch is mijn broem (veel meer broer dan oom)
niet aanwezig als de rest van de familie dat wel is.

Mijn hoofd is leeg, mijn lijf is leeg.