maandag 2 mei 2005

De vuurkorf

De vlammen verhitten de voorkant van mijn lichaam, en deed onze gezichten oplichten in het donker. We waren stil. Ik dacht na over wat er gezegd was, over hoe ik me voelde. Zouden de anderen daar ook over denken? Ik keek ze aan. Aan de gezichten was niet te zien wat er in hen omging. Misschien wilden ze dat wel niet laten blijken. Exe9n van hen keek recht in mijn ogen. Ik glimlachte. De ander liet een boer, en mijn oogcontactpersoon keek weg en begon te lachen. Toen liet hij ook een boer. Verwachtingsvol keken ze mij aan.

Vanavond was ik xe9xe9n van de jongens.

9 opmerkingen: