Wanneer ik zoveel pijn heb als de afgelopen dagen dan merk ik dat mijn lijf langzaam "uitschakelt". Het gaat allemaal niet meer. Eerst is het alleen mijn buik. Dan gaat mijn rug pijn doen. Dan willen mijn benen niet meer. Dan schieten mijn armen onbedoeld uit. Dan kan ik niet meer denken. Want al die tijd heb ik dus Heel Erg pijn. En als dan uiteindelijk mijn lichaam klaar is met "uitschakelen", ga ik over op de automatische piloot. Zodat ik door kan gaan, zonder dat ik neerstort. Die automatische piloot kan best veel. Ik kan dingen inprogrammeren en de automatische piloot zorgt dan dat die dingen gebeuren. Tot mijn lijf echt stopt, maar die grens ligt heel hoog. Soms is dat fijn, als ik iets móet doen. Maar nu, nu lig ik in bed, met de automatische piloot aan, en voel ik me zó niet mezelf. Want die automatische piloot gaat pas uit als alle beetjes in mijn lijf weer werken en mee kunnen doen. En dan haat ik wat pijn met me doet.
Gisteren schreef ik dat ik zat te sterven op de wc. Ik probeerde niet grappig t zijn, of te overdrijven. Ik neem doodgaan erg serieus. Ik maak daar geen grappen over. Maar gisteren, toen mijn lichaam langzaam uitschakelde, begon te rillen van de pijn en ik niet meer na kon denken, verdween ik even. Op de automatische piloot heb ik geprobeerd mijn buik zo leeg mogelijk te krijgen. Heb ik mijn lief om warme kleren gevraagd omdat mijn lijf onbedaarlijk trilde. Heb ik mezelf naar de douche gesleept na afloop.
Ik voel me zó niet mezelf. De Adinda die ik ben, ken en wil zijn, sterft eventjes een beetje, door die pijn. En dan haat ik, wat pijn met me doet.
Edit: Pfoe ik lees dit terug en het klinkt wel heel heftig. Maar zo voel ik dat wel.. Wat ik er wel bij kan zeggen: op goede dagen krijg ik stukjes Adinda terug. En goede dagen zijn er steeds meer. En dat is zo fijn.
Oei klinkt niet goed. Beterschap en sterkte ermee!
BeantwoordenVerwijderenoh lieverd...
BeantwoordenVerwijderenHeel veel beterschap meis. Vind het echt verschrikkelijk voor je dat je zo'n pijn moet doorstaan... Maar ik vind je echt een bikkel.
BeantwoordenVerwijderenZoals je weet heb ik overdag weer wat meer tijd voor dingen waar je normaal niet aan toe komt, omdat je je druk maakt over dingen... dingen die na het lezen van jouw blog, dingen worden waar je je minder druk over wil en moet maken...
BeantwoordenVerwijderenIk HAAT wat pijn met jou doet. Maar begrijp me goed, ik haat niet wie je bent ondanks de pijn. Ik hou van jou, of je nu op de automatische piloot of niet zit... Ik hou van jou en bewonder je, niet omdat je mijn nepdochter bent of de dochter bent van één van de mooiste en liefste mensen die ik ken... Nee ik hou en bewonder je omdat je bent wie bent... en ik ken je al bijna je hele leven... ik ken je voor de pijn en ik ken je nu met de pijn... en voor mij blijf je gewoon altijd Adinda... Met al je vragen en al je twijfels, op de momenten dat je zo ontzettend sterk en dapper kiest voor het leven en het genieten, maar ook op de momenten dat het niet gaat, de momenten die je niet altijd deelt of laat zien, maar waarvan ik echt wel weet dat ze er zijn...
ik HAAT dat je zo mooi en sterk bent en je toch het gevoel hebt dat je "het" aan jezelf en anderen moet uitleggen... okay ik snap dat dat ook een functie heeft... maar haten is net als houden van, niet verstandelijk of rationeel, maar gevoel...
Aan de andere kant verwoord je het op zo'n heldere en eerlijke manier wat het met je doet en welke vragen het oproept... en hoe zeer ik haat wat de pijn met je doet... dan toch komt de trots, de liefde en de bewondering met een onomkeerbare kracht door m'n hele lijf stromen en ben ik zo blij dat ik je mag kennen en ben ik je dankbaar dat je ook dit stuk van jou met mij en de wereld kan en durft te delen...
Ik zou zo graag je willen bedanken voor die moed, het liefst door de pijn letterlijk van je over te nemen of op z'n minst met je te delen... Ik een deel of voor een tijd en jij dan minder of helemaal niet... maar tja zo werkt het kennelijk niet... dus dan maar door deze woorden en door je te laten weten dat je altijd een beroep op me mag doen... want de dingen die ik wel voor je kan doen, doe ik met liefde...
hou van jou