maandag 30 augustus 2004

Nog bedankt

Onze band
voor mij sterk
als een rots

Altijd samen
hand in hand om
niet los te laten

Maar er ontstond
een vermoeidheid
een zwakte

Onze vingers
niet langer in
elkaar verwikkeld

Een afstand werd
geschapen ik vond
je hand niet meer

De rots spleet
in twee ik was
je kwijt

Nu met een zee
tussen ons niet
langer samen

Ik heb gehuild
geschreeuwd maar
waar was jij

Ik heb geleerd
en mijn echte
berg gevonden

Dankjewel he. Nu weet ik pas wat xe9chte vriendschap is.

12 opmerkingen:

  1. Ik weet niet over wie het gaat en of het van jou is of gejat of wat dan ook maar het is wel mooi :D

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Is van Tienertje
    Mooi!! k Heb wel een idee over wie het kan gaan..*-).. maja, hijs erg mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dan ga ik maar mee met de rest ;): Mooi gedichtje :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oude layout was overzichtelijker, eerlijk gezegd...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. In de tussentijd istie alweer veranderd, zie ik. Deze is leuker dan alleen dat rood met witkleurige! Als het dat was

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ben erg onder de indruk van de manier waarop je je kunt uiten. Het kan een enorme troost en sterkte geven, je leven lang. Hou er nooit mee op, je gevoelens op te schrijven!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @Flonker: Ja, ik ben wat kleurtjes aan het uitproberen..
    @ Iedereen: Dank jullie wel! :D:D

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @ Flonker: Nou en ze heeft toch een leuke foto

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wooow, keimooi gedichtje :D Echt super!

    Liefs Eveline

    BeantwoordenVerwijderen