Always

Daarnet was het nummer I will always love you op de radio. Weet je nog, op het laatste schoolfeest? We hebben daar samen op staan dansen. Natuurlijk weet je dat nog, er werd nog weken over nagepraat. Over dat schoolfeest bedoel ik. Nog nooit had ik me zo dicht bij een jongen gevoeld, ook al stonden we niet eens zo heel dicht bij elkaar. Maar die onzichtbare draden tussen ons, terwijl we dansten en de wereld om ons heen vervaagde, hielden ons zo dicht bij elkaar. We hebben op meerdere liedjes gedanst toen maar ik geloof dat dit xe9xe9n van de laatsten was. Ik geloof dat het toen begon. Die idiote verdwaasde verliefdheid van mij. Jouw hand op mijn heup en ik wist niet waar ik moest kijken. Ik wist zeker dat ik zou gaan smelten als ik in je ogen keek, dus bleef ik naar je oor staren. Je moet wel hebben gedacht dat ik niet helemaal goed bij mijn hoofd was maar dat maakte me toen niets uit.

Tussen toen en nu is er veel gebeurd. We zijn vrienden geworden, hele goede zelfs. Je hebt verkering met haar gekregen, en het vorige week weer uitgemaakt, gewoon omdat je niet verliefd meer was. En je deelde de twijfels die je had als eerst met mij. Daar voelde ik me gevleid door, ik betekende blijkbaar xe9cht veel voor je. En toen zei je dat je van me hield. Dat je blij was met een vriendin als ik en dat je me niet zou kunnen missen, waarna ik verrast uitriep dat ik ook van jou hield, heel veel zelfs. En toen.. Nu.. Ik weet het niet meer.

Ik was niet meer verliefd, echt niet. Of nou ja, je was niet meer elke seconde van de dag in mijn hoofd. Af en toe was je er zomaar opeens, als je een geheim met me deelde en we er samen over praatten en verder niemand wist waar we het over hadden. Als je achter mijn stoel kwam staan en je handen op mijn schouders legde. Als je grapjes maakte die alleen ik snapte, of andersom. Dan sprong mijn hart weer op en begon het vreugdedansjes te maken totdat ik besefte dat je een vriendin had. En nu is het uit. En over twee weken is er weer een schoolfeest.

Ik heb mezelf lopen kwellen de afgelopen dagen. Je vindt me leuk, je vindt me niet leuk, je vindt een ander leuk. En alhoewel ik geprobeerd heb het tegen te houden is het weer gekomen, in grote schokken. Die verliefdheid die vanuit je tenen naar je haar stroomt en weer terug. Terwijl ik dit schrijf is Everlasting love op de radio. Misschien ligt dat aan mij, hoor ik alleen de liefdesliedjes en vergeet ik voor het gemak de rest. Misschien moet ik niet zoveel denken en gewoon afwachten. Maar ik ben bang dat een ander dan krijgt wat ik al die tijd, zelfs toen ik het ontkende, wilde. Jou.

Ik ben te onzeker, te afwachtend, te vol hoop. Je hebt me gekwetst op momenten dat ik het niet verwacht had en mijn hart danste op momenten dat ik het niet wilde. Voorlopig blijf ik afwachten.. En misschien.. Wie weet. Over twee weken..

En wat er ook gebeurd, of niet gebeurd, ik zal altijd van je houden. Omdat je bent zoals je bent en we veel gemeen hebben. Omdat we van dezelfde dingen houden en dezelfde muziek. I will always love you.